Ko Phangan

Na een geweldige reis met telkens een nieuw en erg overtuigende uitziende tickets. Je begint met een serieus echt ticket. Na de eerste bus heb je nog de helft. Na het verlaten van de bus is de rest omgetoverd tot een sticker op je t-shirt. Worden we na weer een stop achter gelaten bij een andere reis organisator. Onze stickers en tickets waren niet meer geldig. Dus in overleg en we kregen over een minuutje een nieuwe. Eerst mochten we een half uurtje wachten in een restaurantje tot 18h mochten wachten en dan de straat door en dan links af naar het opstappunt.(erg vaag) In t restaurant troffen we een jongen die ook die kant op ging. Dus toen ze terug kwam hem gevraagd of hij zijn kaartje liet zien. Ja same same. Dus hier wachten? Yes. Of toch de straat uit links. Yes. Eh tja maar wachten dan. De jongen voor ons werd keurig rond 18:15 opgehaald met een auto... Wij nog even wachten.... Opnieuw iemand die met papieren zwaait. Wij ook zwaaien en ja wij mochten de straat uit en links af. (ächter die man aan. Ehh waar s die nu? Maar door lopen. Een groep mensen bij elkaar en een aantal bussen. Dat zal de plek zijn. Nu nog iemand proberen te vinden die eea probeerd te regelen. Yes, you stay here, bus come 30min., yes. Oke... Nog ff wachten en naar de mensen kijken die ook proberen duidelijk in deze georganiseerde bende willen vinden. Na nog wat wachten waren we inderdaad al meer dan 12uur onderweg.... Hoorden we een verhaal van mensen die vorige dag niet hadden kunnen vertrekken... (hadden ook nog niet kaartjes geruild) Na nog wat wachten en een aantal bussen verder kwam onze bus. Het is een niet te overzien systeem voor mij maar voor hun werkt het. We zitten weer in een bus en zijn onderweg. Einde van de bus weer een nieuwe sticker als bewijs dat we met de volgende bus mee mogen. Dit zou een bus zijn die ons naar de boot zou brengen die volgens het schema om 7uur zou vertrekken (24uur onderweg) Het was 6:30 dus moet lukken. Na vele busjes ed. Een busje waar wij in mochten. (rond 8:45) Op de boot met onze sticker (toch geloof waardig) angekomen op Ko Phangan.

(Motto van dit verhaal van ruilen van tickets naar stickers of iets komt geen huilen!)

Op Ko Phangan de plaat om te zijn bij een full moon party (zeker tijdens oud&nieuw) Moesten wij toch nodig opzoek naar een slaapplaats. (tja je kunt niet alles plannen.) Bleek HEEL VEEL al vol te zijn. (niet verwacht erghum) Toch een plaats gevonden aan de andere kant van het eiland. (meest verweg van THE PARTY) Maar goed we kunnen tot 31-12 blijven. (hmm is een begin) Na wat overleg en wachten. Later nog eens vragen En weer wachten. Ja we konden zooo lang blijven als we wouden. YES,gelukt!!! Tijd om te genieten. Else helaas nog steeds ziek. Dus tijd om me zelf te vermaken. Dus een duikcentrum opgezocht en me opgegeven voor een PADI openwarter duik cursus.(Ja, studie tijdens de vakantie) Aangezien ik de enige ben opdat moment kreeg ik prive les van de eigenaar. (een Engelsman) Geweldige vent! Hij maar enthousiast doen over hoe goed ik het doe. (liep meteen naast me waterschoentjes!) Na een begin duik naar ca 9meter diep en bijna een ÜUR onderwater echt de smaak te pakken. Heel bijzonder. En de cursus, tja een makkie. Na nog wat verplichte bijzonderheden en een extra duik was ik klaar om. Een dag bij te komen.... Was op 30-12 begonnen met 1 dag theorie (9-15) en de verplichte duiken (31-12) Was het tijd voor THE PARTY. Met een zieke eigewijze Else naar het feest. Behoorlijk druk en gezellig op het strand het nieuwe jaar begonnen. (met ca 40.000 andere, handje vast,lol) Paar uur later de taxi terug genomen. Bleek dat gelijk een tour over 't eiland te zijn, vast mooi als je niet gedronken hebt.... Op 1 januari kon ik gewoon met duiken verder gaan volgens de Engelsman. Ja volgens hem ja. In de duikvoorschriften staat dat je nuchter moet zijn.... Dus dagje rust was al gepland. Het werd een dag van extra aandacht voor Else die toen aan een kuurtje begon. (niet 1 dag eerder, hips) De volgende dag vroeg op, snel eten en vers fruit naar Else brengen en om 7:30 klaar staan voor mijn 2 duiken naar 18meter diepte! Beetje gespannen aan boord. Op naar Sail Rock de mooiste plek om te duiken hier. Echt super! Zo genoten van het uitzicht. Samen met me buddy (Engelsman) 45min de tijd gehad om elkaar te wijzen op de verschillende schoonheden van het onderwater leven. Mooi om te zien hoe een muur van vissen recht naar beneden zwemt en naast je een school met vissen van ca 3meter doorsnede,super! Terug op de boot had ik nog wat meer last van de golven die de boot meer en meer bewogen. Snel alles af en liggen op de vloer. Ging best goed, uurtje rust. Helaas geen middag eten voor mij, ook totaal geen zin in op dat moment. na dik een uur rust tijd voor de tweede duik. Helaas nog niet helemaal lekker... Maar z'n tweede ervaring laat ik niet varen. Dus hup alles aan in richting de rand voor de marine sprong. Hup duikbril nog op en.... Tja tijd om de vissen te voeren en even te wachten tot eea niet meer draait. Na vers water toch het water in gegaan. En daar was na 5min. niks meer te merken, op een zure smaak na. Dus tijd voor nog wat verplichte dingen duiken op compas en dan op naar 16meter diepte. Waar we de anderekant gingen bekijken van Sail Rock. Het zicht was nog indrukwekkender dan de vorige duik. (tot ca 30 meter) Weer een sensatie die door duikers te begrijpen is. Na een duik van 55min! terug de boot op. Waarna ik weer het water in mocht om nog 2 rondjes rond de boot te zwemmen voor me diploma.... Terug op de boot met een speciaal gevoel, (niet alleen het genieten) dus met een grijn s van oor tot oor weer liggen op de vloer van de boot. De volgende dag op een scooter samen met Else de tour over het eiland herhaald in nuchter toestand en het was inderdaad mooi! Nog even langs de duikschool. Er waren foto's gemaakt en de schone was moesten we daar nog oppikken.(ze doen daar echt alles) De foto's komen nog via de mail.... kan niet wachten.
Zo lang op 1 plek tijd om te gaan...
Op naar Hatyai. Om de grensovergang en de nieuwe lokatie te bedenken.